Ես հոգնել եմ այս կանոններից, այս արգելքներից: Ուզում եմ ապրել մի աշխարհում, որտեղ բոլորն ազատ են: Որտեղ մարդկանց կանոններ պետք չեն, կոչումներ պետք չեն: Մարդիկ էլ չեն ուզում ոչ ոքի վնասել: Ոչ ոք ոչնչից կախված չէ և չի մտածում խախտել օրենքները: Չեմ ուզում, որ ամենուր մարդկանց հսկեն: Թող դռների մոտ պահակներ չլինեն և չվռնդեն ոչ մի տեղից մարդկանց: Ուզում եմ, որ աշխարհում ներդաշնակություն տիրի: Բոլորը միմյանց հանդեպ հարգալից լինեն, սիրեն միմյանց: Ափսոս, որ հույս անգամ չունեմ, որ մի օր այսպիսի աշխարհում կապրեմ:
воскресенье, 1 октября 2017 г.
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Մենք միասին էինք ժպտում...
Անցյալում մենք միասին էինք անում ամեն բան, մենք ժպտում էինք միասին: Առաջվա սերն ու հարգանքը ներկա չտեղափոխվեցին: Կարծես թե քեզ բաց եմ թողել...
-
Իոսեբ Նոնեշվիլին ծնվել է 1918 թվականին։ Բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուն լույս է տեսել 1938 թվականին «Մեր սերունդ» ամսագրում։ 194...
-
Ալեքսանդր Դյուման Վեպը քեզ տանում է 15 00-ական թվականներ: Այն հիանալի պատմում է արվեստի մասին և հռչակավոր արվեստագետ Բենվենուտո...
Комментариев нет:
Отправить комментарий