Վերլուծություն
Պատմվածքը շատ լավ ձևակերպում էր, թե ինչ է իրական սերը, և թե
ինչ է իրական նվերը։ Հեղինակը իզուր չէր մեջ բերել փողկապը։ Տղան ցանկանում էր իր հոր
համար մի առանձնահատուկ նվեր գներ, որը պատմվածքի մեջ փողկապն էր։ Այն նյութական նվեր
էր, բայց նա գերադասեց վաղ առավոտն արթնանալ և միայնակ մի անակնկալ մատուցեր հորը։
Այդպիսով նրա արարքը ավելի լավ նվեր էր, քան փողկապը։ Այն նշանակում էր, որ տղան հասկանում
էր հոր սերը և փոխադարձաբար վերադարձնում էր
այն։ Եկեք պատկերացնենք ՝տղան միայն փողկապ նվիրեր այդ օրը իր հորը, ճիշտ է՝ հայրը
շնորհակալություն կհայտներ, բայց այս պատմությունը երբեք չէր մտաբերվի։ Նվերներ նվիրել
հասկացողությունը մեր օրերում սահմանափակված է նյութական առարկայով, բայց չէ որ Սուրբ
Ծնունդը սիրո, լավ վերաբերմունքի, լավ արարքների մասին է։ Եթե ուշադիր լինենք՝ պատմության
վերջում նաև խոսք է գնում կնոջ մասին, ում
Ռոբը շուտվանից չէր ասել, որ սիրում է նրան, Ս․ Ծննդյան առիթով
մի նամակի մեջ գրելու էր այդ մասին, և հաստատ գիտեր, որ կնոջը այն շատ դուր կգա։ Ընդամենը մի նամակ, բայց այնպիսի նամակ, որ անպայման
գիտես, որ կարդալուց բառերը հոգին կշարժվի։
Комментариев нет:
Отправить комментарий