воскресенье, 1 октября 2017 г.

Սպասում ենք, սպասում…

Սպասում ենք… ինչի՞ն ենք սպասում: Հաջողությա՞նը, երջանկությա՞նը: Բայց ինչո՞ւ ենք սպասում: Հենց այնպես սպասելով՝ հաջողությունն ու երջանկությունը մեզ չեն այցելի: Պետք է ամեն բան անել դրանց հասնելու համար: Մեր ամեն մի ճիշտ քայլը մեզ մոտեցնում է դրանց: Ձգտելով երջանկությանը՝ մեր կյանքն իմաստավորվում է: Գիտենք՝ ինչու ապրել: Իսկ ճիշտ քայլերը մեզ ծանոթացնում են հաջողության հետ: Յուրաքանչյուր ճիշտ քայլ մեզ հաջողություն է բերում և երջանիկ լինելու հնարավորություն տալիս: Կարևորն այն է, որ մենք հենց այնպես չսպասենք դրանց: Մեր առջև նպատակ դնենք և ձգտենք հասնել դրանց:

Комментариев нет:

Отправить комментарий

Մենք միասին էինք ժպտում...

Անցյալում մենք միասին էինք անում ամեն բան, մենք ժպտում էինք միասին: Առաջվա սերն ու հարգանքը ներկա չտեղափոխվեցին: Կարծես թե քեզ բաց եմ թողել...